Uil

Een uil
zit,
wordt dan wachten

kijkt,
wordt dan zien.

Vouwt veren
rond adem.

Wenkt de nacht
en wacht,
in de langste sluitertijd,
op leven
dat een teken geeft.

Maakt zich dan los
uit gedempt grisaille
en wordt,
in een zijden ruis,
de regisseur van zijn vleugelslag

Cécile Vanhoutte