Podium: Elke Geurts (2)

door

in

Dinsdag de dertiende

Ik ben er zojuist achter gekomen dat ik veel talent heb. Nog meer talent dan ik al wist. Ik kan bijzonder ver gaan in het ontkennen van een realiteit, of het veranderen, verzinnen, vergeten ervan. Dat is een groot goed. Er is nooit een vuiltje aan de lucht, als ik dat niet wil.
Vanochtend zat er in mijn mailbox een berichtje van mijn redacteur en meteen nadat ik het las, vergat ik het. Het was geen ‘verdringen’. Je kon het eigenlijk ook geen ‘vergeten’ noemen. Ik had het wel gelezen maar het bericht bereikte me niet echt. Het bleef als een strontje in mijn oog hangen. Even knipperen en weg. Doorleven.
Het volgende ogenblik stonden man en ik in de HEMA, kochten er bellenblazen en boerderijdieren voor de derde verjaardag van onze dochter, op donderdag de vijftiende. Thuis bekeek ik wat reacties op de luisterfilm ‘Komt een vrouw bij de dokter’ die gisteravond op radio 1 te horen was. Met daarin drijfnatte kutjes en lullen zo hard als de stoeltjes van de arena. Na de uitzending belde mijn oma van tweeënnegentig meteen.
‘Oma, dat is niet míjn tekst,’ riep ik. ‘Dat soort dingen zou ík nooit zo zeggen. Dat weet je toch, hè? Oma?’
‘Ik weet niet…’
‘Die vieze woorden stonden in het boek, oma. Ik heb de roman van de schrijver Kluun alleen maar bewèrkt.’
‘Ik heb jouw naam drie keer gehoord,’ zei oma streng.
Lunchtijd brak aan. Man en ik aten een broodje en keuvelden over het komende kinderfeestje. Totdat hij moest vertrekken. Ik zag hem dus echt in slowmotion van tafel opstaan, zijn tas pakken, hij had de deurklink al in zijn hand toen het bericht aankwam.
‘Trouwens…’
‘Ik kom te laat,’ zei hij.
‘Wacht even.’
‘Wat is er?’
Ik stond op.
‘Wat kijk je wit, schat?’
‘Trouwens, ik kreeg vanmorgen mail.’
‘Wat fijn,’ zei hij, ‘maar ik moet opschieten.’
‘Trouwens, mijn boek is er,’ fluisterde ik hees. ‘Wat nu?’

(Volgende week meer over mijn boek dat op donderdag de vijftiende in de winkel ligt.)

Dit is de tweede Podium-bijdrage van Elke Geurts. De komende weken volgen er nog twee.

Elke Geurts (1973) is geboren in Nijmegen. Ze studeerde dramaschrijven aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Ze schreef toneelstukken en hoorspelen. Verhalen van haar werden gepubliciteerd in literaire tijdschriften zoals Op Ruwe Planken. Deze maand debuteert ze met haar verhalenbundel ‘Het besluit van Dola Korstjens’. Meer Elke Geurts.

Foto: Bob Bronshoff