Goed, oké, waar waren we gebleven? Waar had ik het ook alweer over? Ik heb het godverdomme ook veel te druk om deze stukjes te schrijven! M’n boek moet al bijna naar de drukker en ik ben nog steeds bezig met een duidelijk, consequent kommabeleid. Dat zit zo, ik wil in een zin graag alleen een komma als er ook daadwerkelijk een korte leespauze genomen dient te worden. Maar dat mag dus niet van de Nederlandse Literatuur. Dan wordt het rommelig, zegt zij (want een vrouw, denk ik). En dus moet er altijd een komma staan voor het woordje ‘maar’ en ‘hè’ (als in: ‘Gaat lekker zo, hè?’).
Momenteel probeer ik m’n zin nog door te drammen, (komma!) maar dat zal al wel een verloren strijd zijn. Als je wilt weten hoe het uiteindelijk afloopt moet je natuurlijk gewoon het boek kopen. Lijkt me sowieso geen slecht plan! Of in ieder geval niet zo’n slecht plan als, zeg, nuchter een concert van de Toppers bezoeken. Lord have mercy!
O ja, Ebay. Daar waren we.
In eerste instantie kwam ik op het idee om een personage te veilen, louter om mijn eigen zakken te vullen. Ik dacht: God wéét hoeveel knaken een of andere oliesjeik met een passie voor literatuur en een sterke hang naar narcisme hier voor over heeft! Ja, ja, ja, dacht ik, misschien wel een miljoen! De dagen na deze briljante ingeving besteedde ik voornamelijk met het uitzoeken van een mooie Rolex op Ebay (wel zo makkelijk, ik was daar toch al om de veiling voor te bereiden).
Overigens was de kern van het idee dus om een veiling te houden op Ebay, waarbij de hoogste bieder een rol kreeg in mijn boek, als personage.
Toen ik tijdens een gesprek met Oscar van Gelderen (mijn uitgever) over dit idee begon, was hij meteen apen-enthousiast. Niet dat hij het nu zo ontzettend fijn voor me vond dat ik hier schatrijk mee zou worden, nee, de beste man zag direct de stormachtige oceaan aan PR-mogelijkheden die ineens voor ons lag. Het was zomer! Het was komkommertijd! En dit was nieuws! Non-nieuws, natuurlijk, maar desalniettemin nieuws! Hot damn!
Fuck, ik zit inmiddels al aan de 364 woorden (exclusief wat ik hier nu tussen haakjes typ). Dat is alweer 14 woorden te veel. Tot volgende week dan maar weer.
Hoipiepelepoi, allemaal!
Henk van Straten (1980) schreef de roman “Ik Ben De Regen” (publicatie eind deze maand bij Lebowski Publishers) en het kinderboek “Zwarth”. Deze maand levert hij iedere week een Podium-bijdrage aan Op Ruwe Planken.