De kluizenaar en zijn spiegel achter graniet
Kroos maaide de jongen
met laarzen vol bladeren,
zocht in containers
obsceniteit.
Wat overblijft, is een anachronisme.
De jongen smeerde tandpasta
op zijn ballen, sambal in zijn ogen,
klaagde vervolgens, dat tranen
geen territorium vormden.
Daar hij kastanjes prikken zou
op lucifers en zich bedekken
met mos.
Olaf van Muijden
Dit gedicht staat in het nieuwe nummer van Op Ruwe Planken dat gepresenteerd werd tijdens het Nijmeegs Boekenfeest. Kijk hier voor meer informatie over ORP 8.3.