ER LIGT ALTIJD EEN VRAAG ONDER
Ik kan me herinneren dat ik in een kantoor was
waar ik dagelijks op dezelfde stoel ging zitten
om degene te zijn waarvoor ik was aangenomen.
Om mij heen mensen met ogen in hun hoofd.
Als niemand mij dat op een dag had gezegd
kon ik niet weten waar de koffiemachine stond.
Dan had ik je hand gepakt en was ik gaan lopen
tot aan het gebouw waar we in de toekomst
aan elkaar konden zitten zonder zondig te zijn.
Als dingen anders lopen ga jij vragen stellen
alsof ik weet wat ik doe als het niets betekent.
Wat hier verboden is kan ik niet laten kloppen.
Saskia van den Heuvel schrijft behalve poëzie ook boodschappenlijstjes. In dit geval besloot ze op uitnodiging van Op Ruwe Planken voor de poëzie te kiezen om met u te delen, hoewel poëzie misschien net iets te aanmatigend klinkt. Liever spreekt zij van gedichten. De gedichten die hier de komende weken te lezen zullen zijn behoren tot de nog verder uit te werken cyclus ‘bureaubloemen’ en geven een impressie van haar twintig inspiratieloze jaren binnen de muren van, laten we zeggen, verzekeringskantoren. Mocht uw belangstelling voor de boodschappenlijstjes onverhoeds grotere vormen aannemen dan die voor de gedichten schroom dan niet om contact met haar op te nemen.
( http://weblog.saskiavandenheuvel.nl )
Foto: Frank Boots