CASH & THE KING
Wat hij probeert, de man met het zwarte haar, wat hij probeert
kan niet. Je kan gitaren verzamelen maar gitaren verzamelen
uiteindelijk alleen maar stof, wat hij ook probeert. Je kan je laatste
sigaar bewaren voor later. Hij rookt hem op. Hij zingt.
Hij gaat rond middernacht naar het kruispunt, hoort de duivel janken
Hij leent hem zijn kleren. Je kunt proberen door elkaar te schudden
wat biologieles na biologieles rond je botten gedraaid is
Lager stemmen wat niet mee wil geven, het hout zonder
spanning laten zingen. We hebben nou eenmaal ons bereik
Hij was die man en nu is hij die man niet meer
Hij is de man die er niet vanaf komt te willen dat hij de jongen
was die zong, die speelde zonder te willen. We hebben
het beeld van de man, de man die alleen zong. We hebben
het gruis van de kiezel die hij zich eigen maakte. We leven
met schrille geluiden en alles slaat kreten uit. We leven,
het kan niet wat we proberen. Maar we kunnen wachten.
Bouke Vlierhuis (http://boukevlierhuis.web-log.nl) is schrijver, dichter, huisman en ondernemer. Hij recenseert poëzie en proza voor Meander en Club Propaganda. Hij publiceerde non-fictie, verhalen en gedichten in Op Ruwe Planken, Meander, OpSpraak, De Brakke Hond, De Groene Amsterdammer, Trouw en cultureel-gastronomisch magazine Bouillon!. ‘Cash & the king’ is, net als het eerder op ANS-online gepubliceerde ‘Twaalfmaats’, afkomstig uit de cyclus ‘Drie akkoorden’.