Hoera, Op Ruwe Planken bestaat dit jaar liefst 15 jaar – nog even en we worden zelfs volwassen! We trappen dit lustrumjaar af met de webserie ‘Vijftien jaar Op Ruwe Planken’, waarin (oud-)redacteuren herinneringen ophalen aan hun tijd in de redactie en aan één tekst in het bijzonder. Dit is aflevering 3, met daarin Hester van den Elzen over ‘Studie Nederlands’ uit ORP 14.2.
Ik ben een van de nieuwere redacteuren van Op Ruwe Planken. Het eerste nummer waar ik aan meegewerkt heb, was het theaternummer (14.2). Ik viel in bij de kopijvergadering over poëzie. Na de nodige verbazing bij het lezen van de kopij, en af en toe ook wat zuchten, was dit het eerste gedicht dat me echt aansprak. Allereerst vind ik het beeld dat opgeroepen wordt – van vogels die de muzieknoten vormen in een muziekstuk – erg sterk. Maar daarnaast moet ik ook toegeven, als studente filosofie, dat de gedachte achter het gedicht, dat het lezen van een tekst alleen niet voldoende is om je tevreden te houden, in elk geval voor mij klopt. Een stevige discussie over de gelezen teksten is minstens zo belangrijk. En laat dat nu juist het grootste onderdeel zijn van de kopijvergaderingen van ORP. Studie Nederlands verwoordt daarmee mijn eerste ervaringen bij ORP: een hoop tekst, waarvan slechts een klein deel daadwerkelijk blijft drijven. Maar dat deel is de moeite van het bespreken en herlezen zeker waard.
——————–
Studie Nederlands
Jordi Lammers
het mooie aan verveling is
dat je er helemaal niks voor hoeft te doen
een vlucht vogels vormt noten
op de zwarte draden voor mijn kamerraam
en ik vorm een stilte in het lied
morgen knip ik de bladzijdes uit een boek
om er vliegtuigjes van te maken
en als de eerste beste lul beweert dat
lezen de eenzaamheid verdrijft
laat ik zien hoe snel papier de aarde raakt