Hoera, Op Ruwe Planken bestaat dit jaar liefst 15 jaar – nog even en we worden zelfs volwassen! We trappen dit lustrumjaar af met de webserie ‘Vijftien jaar Op Ruwe Planken’, waarin (oud-)redacteuren herinneringen ophalen aan hun tijd in de redactie en aan één tekst in het bijzonder. Dit is aflevering 4, met daarin Bjorn Schrijen over ‘De stad die niet mocht’ uit ORP 12.1 en ‘Het laatste woord’ uit ORP 12.2.
Dit wordt niet zozeer een lofzang op één specifieke tekst die ooit in Op Ruwe Planken stond, maar op een heel genre: het ultrakorte verhaal of gedicht. Nu schuwen we een goede longread niet – kopij mag tot 5000 woorden lang zijn – maar vaak zijn het juist de korte teksten die zo sterk zijn dat ze soms nog jarenlang blijven hangen. Neem bijvoorbeeld het gedicht ‘Het laatste woord’ van Kristien Koudijs uit ORP 12.2 – De ongemakkelijke stilte:
Na het laatste woord
bleef de zaal
stil.Dat was het?
vroeg iemand
de dichter
ten slotte.Dat was het.
Slechts twintig woorden staan er op de pagina, maar het gedicht weet het gevoel van een ongemakkelijke stilte perfect op te roepen, beter dan wij het hadden kunnen bedenken toen we het thema uitschreven.
Het kan echter nog korter. Bekend is misschien het genre espressofictie, waarover ORP wel eens een wedstrijd uitschreef, maar soms kan één enkel beeld zelfs volstaan. Lees bijvoorbeeld het gedicht ‘De stad die niet mocht’ van Dennis Eichhorn in ORP 12.1:
Het ondervoede zebrapad keek me vragend aan.
Liftkokers leeg als onvruchtbare moeders
reikend tot de hemelpoort.Een miljoen zielen schitterend in afwezigheid.
Onbemande hijskranen bevogeld en bescheten
happend naar mijn handen.Ik proefde de tranen van huilende huizen.
Het magere kavel greep mijn hand en vroeg:
Kom je hier wonen?
Focus je nu op de eerste drie woorden. Zit in dit ijzersterke beeld eigenlijk niet al alles wat de regels erna verder proberen te omschrijven?
Zulke bondigheid inspireert, en daarom houd ik mijn favoriete herinneringen aan Op Ruwe Planken ook kort: het filmpje dat we maakten voor de Kunstnacht, de gigantische hoeveelheid inzendingen voor schrijfwedstrijd ‘Bestemming onbekend‘, de recente nummerpresentatie waarbij hoofdredacteur Laurens een nummer op at, een kat die De Ruwe Gelderlander bekijkt waar een verhaal van mij instaat, Facebookposts met schattige hondjes (en hier), en over dieren gesproken: vergaderen in de dierentuin.
